Choruję na zapalenie migdałków przez co powiększyły mi się węzły chłonne. Oprócz tego mam na szyi niewielką gulkę. Co to może być? Czy długotrwałe powiększenie węzłów chłonnych może spowodować taką zmianę skórną? 2011-06-03, 22:43Edzik ~ Można się zastanowić, czy przewlekłemu zapaleniu migdałków i powiększeniu węzłów chłonnych nie towarzyszy tak zwany ropień okołomigdałkowy - musisz w związku z tym koniecznie udać się do laryngologa. 2011-06-04, 09:54Marko ~ Czym grożą takie powikłania? 2011-06-10, 09:01Edzik Powikłaniem ropnia okołomigdałkowego może być ropień mózgu, zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych, ropień podtwardówkowy i nadoponowy, zapalenie tkanek oczodołu, wytrzeszcz oczodołu, ropnie zstępujące szyi, posocznica w ostateczności. 2011-06-10, 15:43Marko Strony: 1 wątkii odpowiedzi ostatni post
2 tygodnie temu byłam operowana, przyjęta na oddział z objawami otrzewnowymi, rozpoznanie: zapalenie węzłów chłonnych krezki jelita cienkiego. Węzły wycięto do badania histopat. Dziś odebrałam wynik, rozp.: węzeł chłonny z histiocytozą zatokową no. I. Co to oznacza??
Przejdź do zawartości AlgiChlorellaSpirulinaOwoce świataRośliny świataChorobyZdrowieForumSklepAlgiChlorellaSpirulinaOwoce świataRośliny świataChorobyZdrowieForumSklep Wirus EBV Wirus EBV Wirus EBV to inaczej wirus Ebsteina-Barr, odkryty został w 1964 roku. Infekuje on ludzkie limfocyty i posiada materiał genetyczny w postaci dwuniciowego DNA. Stanowi główną przyczynę mononukleozy zakaźnej, jednak tylko niewielka część przypadków ma ostre powikłania. Szacuje się, że nawet 95% populacji przebyło w swoim życiu zakażenie wirusem EBV. Spis treściWirus EBV – charakterystykaZakażenie wirusem EBVWirus EBV – objawyWirus EBV – leczenieBibliografia Wirus EBV – charakterystyka Informacja genetyczna wirusa otoczona jest szczelnie przez ikosaedralny kapsyd oraz tegument. Najbardziej zewnętrzną część stanowi osłonka utworzona przez podwójną warstwę lipidową z glikoproteinami. Cechą charakterystyczną wirusa EBV jest zdolność do pobudzania proliferacji (mnożenie się) limfocytów. Współcześnie znane są 2 podtypy wirusa EBV: EBV-1 (częściej spotykany); EBV-2. Różnią się one między sobą regionem kodującym antygen jądrowy. Jedynym naturalnym gospodarzem EBV jest człowiek. Ciekawostką jest, że wirus EBV był pierwszym herpeswirusem, którego cały genom został sklonowany i poddany sekwencjonowaniu. Zakażenie wirusem EBV Do zakażenia wirusem EBV dochodzi najczęściej drogą kropelkową, rzadziej wskutek przetoczenia preparatów krwiopochodnych bądź w trakcie przeszczepów. Do replikacji dochodzi już w momencie przechodzenia zakażonych limfocytów przez nabłonek jamy ustnej i gardła. Następnie zakażeniu ulegają komórki błon śluzowych. Wirus powoduje lizę komórek i namnaża się w bardzo szybkim tempie. Istotą choroby jest samoograniczający się proces limfoproliferacyjny. Proliferacja zainfekowanych limfocytów B prowadzi do powiększenia się tkanki limfoidalnej. Wirus EBV stanowi poważne zagrożenie dla osób starszych z obniżoną odpornością, np. po przeszczepach lub z AIDS. Może wówczas reaktywować zakażenia i w konsekwencji wywoływać groźne choroby. Wirus EBV – objawy W zdecydowanej większości przypadków zakażenie wirusem Epsteina-Barr przebiega bezobjawowo. EBV jest przede wszystkim czynnikiem etiologicznym mononukleozy zakaźnej, której klasyczną triadę objawów stanowi: limfadenopatia (obrzęk i powiększone węzły chłonne); splenomegalia (powiększenie śledziony); wysiękowe zapalenie gardła i migdałków. Migdałki są powiększone, pokryte białym nalotem, a na ich powierzchni tworzą się ropnie kryptowe. Węzły chłonne ulegają obustronnemu, symetrycznemu powiększeniu, co dotyczy przede wszystkim węzłów chłonnych szyi grupy tylnej oraz węzłów pachowych. Objawami współtowarzyszącymi są natomiast: gorączka; bóle głowy; uczucie zmęczenia; znaczne osłabienie; hepatomegalia (powiększenie wątroby); różnego rodzaju wysypki skórne. EBV jest pierwszym ludzkim wirusem, któremu przypisuje się potencjał onkogenny. Potwierdza to wykrycie jego DNA w komórkach raka jamy nosowo-gardłowej oraz w chłoniaku Burkitta. Wykazano zależność między tym wirusem, a obecnością wielu chorób rozrostowych, w tym choroby Hodgkina. Wirus EBV – leczenie Jako że większość zakażeń wirusem EBV przebiega bezobjawowo, nie podejmuje się leczenia. Osoba chora nawet nie wie, że zmaga się z infekcją. Mija ona sama po pewnym czasie. Gdy jednak dojdzie do wystąpienia objawów, zaleca się odpoczynek, pilnowanie nawodnienia i lekkostrawną dietę. Zwłaszcza przez pierwszy miesiąc choroby należy unikać intensywnej aktywności fizycznej, ponieważ istnieje ryzyko uszkodzenia powiększonej śledziony. Stosuje się również leki przeciwgorączkowe, a także płukanki odkażające gardło. Acyklowir (lek przeciwwirusowy) czy glikokortykosteroidy nie są skuteczne w leczeniu mononukleozy, dlatego nie znajdują zastosowania. Rokowania są dobre, mononukleoza jest chorobą samoograniczającą się. W niektórych przypadkach można jednak zaobserwować powikłania wczesne i późne. Zwłaszcza u dzieci niebezpieczna jest obturacja dróg oddechowych wskutek obrzęku śluzówki. Dodatkowo może dojść do wtórnych nadkażeń bakteryjnych. Wzmożona męczliwość może utrzymywać się nawet do 6 miesięcy od momentu wyleczenia choroby. Poważne powikłania mogą dotyczyć do 15% pacjentów, obejmują Zespół Guillaina-Barrego, porażenie nerwu twarzowego oraz zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Bibliografia Koleśnik M., Dworzańska A., Polz-Dacewicz M., Wirus Epsteina-Barr w wybranych chorobach nowotworowych, Postępy Biochemii, 4/2020. Żuk-Wasek A., Charakterystyka białek wirusa Epsteina-Barr – ich udział w zakażeniu latentnym i powiązanie z procesami nowotworzenia, Postępy Mikrobiologii, 3/2012. Bocian J., Januszkiewicz-Lewandowska D., Zakażenia EBV – cykl życiowy, metody diagnostyki, chorobotwórczość, Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej, 65/2011. Kalicki B., Maślany A., Milart J., Jung A., Przebieg i diagnostyka zakażenia EBV u dzieci – obserwacje kliniczne, Pediatria i Medycyna Rodzinna, 7/2011. Podziel się tym ze znajomymi! Podobne wpisy Page load link Powiększenie węzłów chłonnych – przyczyny i objawy. W zależności od lokalizacji powiększonych węzłów chłonnych i towarzyszących im objawów można zwykle wysnuć podejrzenie określonego schorzenia: w praktyce klinicznej najczęściej spotyka się powiększenie węzłów chłonnych szyi u osób z infekcją dróg oddechowych;Data aktualizacji: 30 listopada 2021 Autoryzacja medyczna: Joanna Kosielska, Lekarz Pediatra Zapalenie węzłów chłonnych jest wynikiem procesów chorobowych o podłożu bakteryjnym, wirusowym, grzybiczym, autoimmunologicznym a także nowotworowym, dotykających inne organy ciała. Ze względu na umiejscowienie wyróżniamy zapalenie węzłów chłonnych szyi, zapalenie węzłów chłonnych pachwinowych czy zapalenie węzłów chłonnych krezki. Zapalenie węzłów chłonnych – czym są węzły chłonne? Węzły chłonne są strukturami, których głównym zadaniem jest filtracja limfy (chłonki), czyli płynu tkankowego, w którym znajdują się komórki układu odpornościowego – limfocyty i makrofagi. Stan chorobowy w organizmie wszczyna alarm immunologiczny, wywołując namnażanie się limfocytów i makrofagów, co powoduje powiększenie węzłów chłonnych nawet dziesięciokrotnie. Konsekwencją może być ostre zapalenie węzłów chłonnych. Węzły chłonne znajdują się w kilku miejscach na ciele – między innymi na szyi, pod pachami i w pachwinach a także w jelitach. W sumie jest ich około 600. Czytaj też: Węzeł chłonny - czym jest Zapalenie węzłów chłonnych – objawy Powiększenie należy do głównych objawów zapalenia węzłów chłonnych. Jak jeszcze można rozpoznać, że mamy do czynienia z zapaleniem węzłów chłonnych? Jednym z najważniejszych symptomów jest duża bolesność – zdarza się, że ból węzłów chłonnych jest tak duży, że uniemożliwia dotknięcie węzła, a nawet poruszanie kończynami. W przypadku, gdy zapalenie węzłów chłonnych jest konsekwencją lekkich stanów chorobowych, pozostają one względnie miękkie. Dają się też przesuwać palcem względem skóry. Bardziej martwić powinna nas sytuacja, gdy węzły są bardzo powiększone, tworzą pakiety, ale przy tym nie bolą i nie ruszają się. Może to być objawem nawet rozwijającej się choroby nowotworowej, dlatego bezzwłocznie należy umówić się na wizytę do lekarza. Czytaj też: Ziarnica złośliwa - przyczyny, objawy, rokowania Zapalenie węzłów chłonnych szyi Z 600 węzłów chłonnych około 250 występuje w obrębie szyi. Zapalenie węzłów chłonnych szyi może być konsekwencją zwykłego przeziębienia, ale też nadczynności tarczycy, niedoczynności nadnerczy, mononukleozy zakaźnej czy chorób autoimmunologicznych, powodujących wytwarzanie zwiększonej ilości komórek odpornościowych (które następnie mylnie atakują zdrowe komórki własnego organizmu). Niestety, powiększenie i zapalenie węzłów chłonnych szyi może również oznaczać wystąpienie najcięższych chorób, w tym białaczki czy przerzutów nowotworowych z innych organów. Czytaj też: Białaczka przewlekła limfatyczna - objawy, leczenie, rokowania Zapalenie węzłów chłonnych pachwinowych Zapalenie węzłów chłonnych pachwinowych zazwyczaj jest efektem procesów chorobowych obejmujących organy znajdujące się w okolicach krocza, a więc głównie narządy płciowe i odbyt. Zapalenie węzłów chłonnych pachwinowych często współtowarzyszy chorobom przenoszonym drogą płciową, takim jak kiła czy opryszczka. Zapalenie węzłów chłonnych pachwinowych może też być konsekwencją urazu mechanicznego, skaleczenia czy otarcia. Pamiętajmy jednak, że powiększenie lub zapalenie węzłów chłonnych pachwinowych bywa też skutkiem schorzeń uogólnionych, od przeziębienia, przez reumatoidalne zapalenie stawów po białaczkę. Czytaj też: Kiła - przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie węzłów chłonnych krezki Węzły chłonne krezkowe znajdują się między blaszkami krezki jelita cienkiego. Ich zadaniem jest drenowanie limfy z kosmków jelitowych. Bardzo częstą przyczyną zapalenia węzłów chłonnych krezki są zakażenia w obrębie układu oddechowego oraz pokarmowego wywołane między innymi gronkowcami i paciorkowcami, a także prątkami gruźlicy. Zapalenie węzłów chłonnych krezki może być bardzo bolesne – ostry, kłujący ból pojawia się zwłaszcza przy nacisku na podbrzusze, dlatego jego objawy łatwo pomylić z zapaleniem wyrostka robaczkowego. Dodatkowo, zapalenie węzłów chłonnych krezki może skutkować bardzo wysoką gorączką oraz ogólnymi dolegliwościami układu trawienia. Czytaj też: Rak jajnika - objawy, przebieg, przerzuty Zapalenie węzłów chłonnych u dzieci Powiększenie lub zapalenie węzłów chłonnych u dzieci występuje częściej, niż u osób dorosłych. Jego przyczyny są bardzo zróżnicowane. Często jest ono efektem grypy lub przeziębienia, ale też innych chorób charakterystycznych dla wieku dziecięcego. Dla przykładu zapalenie węzłów chłonnych szyi u dzieci może być efektem zmian zapalnych w migdałkach, anginy, stanów ropnych i zapalnych dziąseł oraz zębów. Niestety, zapalenie węzłów chłonnych u dzieci niekiedy bywa związane z rozwojem chorób takich jak białaczka czy nowotwory. Obserwując powiększenie węzłów u dziecka nie należy panikować, gdyż z dużą dozą prawdopodobieństwa nie oznacza to niczego poważnego, jednak sytuacji nie należy też lekceważyć. Z pewnością zmienione węzły powinien obejrzeć lekarz pediatra. Czytaj też: Histiocytoza - czym jest Zapalenie węzłów chłonnych – leczenie Jeżeli powiększone węzły chłonne są konsekwencją stanów chorobowych w innych organach ciała, leczenie polega na terapii zwalczającej pierwotną przyczynę, a więc infekcję wirusową, chorobę autoimmunologiczną, czy nowotwór. Jeśli dojdzie do zapalenia samych węzłów chłonnych, niezwłocznie powinna zostać włączona antybiotykoterapia, w niektórych przypadkach podaje się też leki przeciwzapalne. Jeśli powiększone węzły chłonne są związane nie tyle ze zmianami nowotworowymi w obrębie innych organów, co przerzutami do samych węzłów, wdrożone musi zostać natychmiast leczenie onkologiczne. Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!
Powiększenie węzłów chłonnych obserwuje się rzadko (4-10% przypadków). W przebiegu wieloogniskowej postaci chłoniaka dochodzi do powiększenia pojedynczego węzła lub (rzadziej) grupy węzłów głowy i szyi, zwykle jest to węzeł podżuchwowy lub węzły szyjne. Postać pozawęzłowa chłoniaka u kotów
Jestem w 2. miesiącu ciąży, od pewnego czasu mam ostry ból węzłów chłonnych, mam spuchniętą część szyi. Jakie badania powinnam wykonać? Czy będę bezpieczne dla dziecka? Co grozi dziecku jeśli zaniedbam leczenie węzłów chłonnych? 2010-10-26, 18:42~Sabi ~ Powiększenie węzłów chłonnych może być oznaką wielu chorób. Te najbardziej niebezpieczne są niebolesne i nieprzesuwalne węzły chłonne, pojedyncze, najczęściej w pakietach. Powiększenie węzłów chłonnych, wraz z ich tkliwością i bólem może towarzyszyć różnym chorobom zakaźnym w obrębie narządów szyi lub gardła, ale także może towarzyszyć chociażby infekcji toksoplazmozą. Powinnaś wykonać morfologię krwi z rozmazem, ale także testy na mononukleozę, oraz toksoplazmę tak na wszelki wypadek. 2010-10-27, 07:05meds ~ Strony: 1 wątkii odpowiedzi ostatni post
r8Na.